Vanaf 1 januari 2025 kunnen de eerste sekswerkers in loondienst tewerkgesteld worden. Ze vonden onderdak in paritair comité 302 maar vallen wel onder een speciaal statuut met bijzondere arbeidsvoorwaarden. Om sekswerkers tewerk te stellen moet de werkgever bovendien over een specifieke erkenning beschikken.

Arbeidsovereenkomst

Een nieuwe wet, die in werking trad op 1 december 2024, regelt de tewerkstelling van sekswerkers op basis van een bijzondere arbeidsovereenkomst door een erkende werkgever. De arbeidsovereenkomst voor sekswerker is een overeenkomst waarbij een sekswerker zich ertoe verbindt, tegen betaling van loon en onder het gezag van een erkende werkgever, daden van prostitutie te verrichten. Het gaat hierbij enkel om seksuele handelingen waarbij lichamelijk contact plaatsvindt. Andere seksuele diensten zoals webcams, het maken van pornografie, striptease,… vallen hier niet onder.

De arbeidsovereenkomst moet altijd schriftelijke worden opgesteld en kan zowel voor bepaalde als voor onbepaalde duur worden afgesloten, voltijds of deeltijds zijn. Een kopie van het contract moet op de plaats van tewerkstelling worden bewaard.

De arbeidsovereenkomst kan enkel door meerderjarige personen worden afgesloten. Sekswerkers kunnen niet tewerkgesteld worden onder het statuut van student, flexi-jobber, gelegenheidswerknemer (extra) of uitzendkracht.

Tot op dit moment is het evenmin mogelijk om sekswerk te verrichten in de vorm van huisarbeid. Daarvoor zijn eerst een bijkomend KB en sector-cao nodig.

Specifieke rechten

Gelet op de intieme aard van prostitutieactiviteiten en de potentieel hoge emotionele belasting waaraan sekswerkers worden blootgesteld, en geheel in overeenstemming met het algemene principe van de vrije instemming op het gebied van seksualiteit, voorziet de wet uitdrukkelijk in een aantal specifieke rechten en vrijheden.

Zo heeft een sekswerker het recht om:

• een seksuele partner te weigeren;
• specifieke seksuele handelingen te weigeren;
• de activiteit te allen tijde te onderbreken of stop te zetten;
• zelf voorwaarden te stellen aan de seksuele activiteit of aan de seksuele handeling;
• elke vorm van expositie (bijv. in een etalage) te weigeren als er concrete aanwijzingen zijn dat zijn of haar veiligheid of integriteit hierdoor in gevaar komt.

Dit alles ongeacht de afspraken die eerder met de klant of met de werkgever werden gemaakt.

De sekswerker hoeft zich niet te verantwoorden waarom hij of zij gebruik maakt van dit recht. De uitoefening van dit recht kan niet beschouwd worden als een tekortkoming door de sekswerker bij de uitvoering van de arbeidsovereenkomst. Meer nog, in het geval de sekswerker gebruikt maakt van dit recht, behoudt hij of zij het recht op loon, berekend zoals het loon voor een feestdag. De werkgever mag de sekswerker hiervoor ook geen sancties opleggen op straffe van een forfaitaire vergoeding van zes maanden brutoloon.

De sekswerker mag evenwel geen misbruik maken van dit recht. Wanneer een sekswerker op zes maanden tijd meer dan tien keer gebruik heeft gemaakt van zijn of haar weigeringsrecht, kan zowel de werkgever als de werknemer aan de dienst Toezicht op het Welzijn op het Werk vragen om tussen te komen.

Erkende werkgever

Enkel erkende werkgevers kunnen sekswerkers met een arbeidsovereenkomst tewerkstellen. De erkenningsvoorwaarden en -procedure behandelen we in een volgende nieuwsbrief.

Lees ook:
Sekswerkers binnenkort erkend als werknemers