22 augustus '17
Ziek in het buitenland, kan u er iets tegen doen?
In een vorige bijdrage bespraken we de gevolgen van het samenvallen van ziekte en vakantie. Maar wat kan u doen als uw werknemer vanuit zijn vakantieoord laat weten dat hij ziek is en zijn afwezigheid zo met een weekje verlengt? En welke verplichtingen heeft de werknemer?
Laten we beginnen met de verplichtingen van de werknemer. Die hangen eigenlijk volledig van u af. Volgens de wet moet een zieke werknemer zijn werkgever onmiddellijk op de hoogte stellen van zijn arbeidsongeschiktheid. Doet hij dit niet, dan is de sanctie dat hij zijn gewaarborgd loon verliest voor de dagen waarvoor hij u niet verwittigd heeft. Hoe dit verwittigen precies moet gebeuren en hoe snel “onmiddellijk” is, staat nergens gedefinieerd. U bepaalt dit dus best zelf in uw arbeidsreglement. Beschrijft hierin duidelijk wie de werknemer op de hoogte dient te brengen, op welke manier en binnen welke tijdspanne.
Een medisch attest wordt nergens door de wet opgelegd. De hele heisa die onlangs ontstond na het voorstel om het doktersbriefje voor korte afwezigheden af te schaffen was dus eigenlijk … much ado about nothing. Ook hier bepaalt u zelf of u dit van uw werknemers verwacht. Bij voorkeur in uw arbeidsreglement, maar mocht dit niet het geval zijn, dan kan u het nog steeds expliciet eisen wanneer een werknemer zich ziek meldt. In het geval u een medisch attest zou vragen, dan schrijft de wet wel de termijn voor waarbinnen de werknemer het u moet bezorgen (2 werkdagen) en de vermeldingen die het attest moet bevatten:
- de reden van de arbeidsongeschiktheid;
- de waarschijnlijke duur van de arbeidsongeschiktheid.
- of de werknemer zich met het oog op de controle al dan niet naar een andere plaats mag begeven;
- de identiteit van de arts die het getuigschrift heeft opgesteld;
- de datum waarop het attest werd opgemaakt.
Voor een werknemer die in het buitenland ziek wordt gelden dezelfde verplichtingen. Eist u in uw arbeidsreglement een medisch attest, ga dan eerst na of het binnen de wettelijke termijn is verstuurd (poststempel geldt als bewijs) en of het alle hogervermelde vermeldingen bevat. Bovendien mag u verwachten dat het attest in een voor u begrijpbare taal is opgeteld (bijv. Frans, Engels).
Daarnaast heeft u steeds de mogelijkheid om de echtheid van de arbeidsongeschiktheid te laten vaststellen door een controledokter. De werknemer is verplicht om dit controlerecht te respecteren, zelfs als hij zich in het buitenland bevindt. Meer nog, hij moet u zelfs zijn verblijfplaats (in het buitenland) meedelen. Heeft hij dit niet gedaan, dan is één van de truken van de foor om een controledokter naar zijn normale verblijfsadres te sturen.
Sinds 2014 hebt u de mogelijkheid om uw werknemer te verplichten om zich, zeker tijdens de eerste week van de ziekte, gedurende een tijdspanne van maximum vier aaneengesloten uren, tussen 7 uur ’s morgens en 20 uur ’s avonds, thuis ter beschikking te houden van de controledokter. Voorwaarde is wel alweer dat u deze verplichting in uw arbeidsreglement heeft opgenomen. Staat deze verplichting niet in uw arbeidsreglement, dan zal de arbeidsgeneesheer de werknemer een uitnodiging achterlaten voor een bezoek aan zijn kabinet. Wanneer u weet dat de werknemer zich op zijn vakantiebestemming bevindt, waarvan u het adres niet kent, zal de controlearts hem niet kunnen onderzoeken en hoeft u bijgevolg zijn ziekte niet langer te betalen. En dit voor de ganse duur van het attest!
Heeft de werknemer u zijn verblijfsadres (in binnen- of buitenland) wél meegedeeld, dan kan u in principe nog steeds een arbeidsgeneesheer naar de vakantiebestemming sturen. De kans dat u daar veel mee bereikt is eerder klein.